Wie maakt dàt nou nog mee? Je geboortehuis opzoeken en praktisch alles zo aantreffen zoals je ouders het bijna 50 jaar geleden hebben achtergelaten. Het overkwam me dit weekend. Het duizelt nog, nu ik dit opschrijf. Het behang is identiek aan het behang van toen. Het bewijs vinden we op de bovenverdieping. De achterzijde van… verder lezen
Ik was de afgelopen week in het voormalig vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau en het viel me niet tegen. ‘Wat zoek je daar?’ appte iemand me. Goede vraag. Ik had daar niet zo bij stil gestaan. Mijn generatie is bekend met de genocide op onder andere zes miljoen Joden tijdens de tweede wereldoorlog. Meer dan de helft van… verder lezen
Is wachten typisch iets voor kinderen? Niet kunnen wachten tot de dag dat je eindelijk jarig bent. Of juist iets voor oude mensen? Wachten tot de thuishulp komt. Of tafeltje dekje. Of dat de kinderen langskomen? Of nog erger: de onvermijdelijke dood. In dat stadium bevind ik me nog niet, maar je kunt er op… verder lezen
Waarom krijg ik, welke instantie ik ook bel, ‘om mij beter van dienst te zijn’ een keuze menu waar ik niet om vraag, nooit de juiste keuzemogelijkheid en zijn altijd ‘al onze medewerkers in gesprek’? Waarom ding ik om de kleinste aanleiding een paar euro’s af op een willekeurige markt, maar betaal ik inmiddels als… verder lezen
Een datsja (Russisch: дача) is een Russisch woord voor een huisje op het platteland. Datsja’s zijn een typisch onderdeel van de cultuur in Rusland. Veel dorpen hebben tijdelijke inwoners, datsjniki (дачники), veelal bewoners van flats in de oude wijken van de stad. Rusland is het land met het grootste aantal eigenaars van tweede huizen. De nadruk ligt dan vaak… verder lezen
Waarom een halve marathon rennen? En waarom in Moskou? Die vragen krijg ik als mensen vernemen dat ik de halve marathon van Moskou ga lopen op 20 mei. Samen met mijn zoon. Ik geef je de lange uitleg, want ik heb geen tijd voor een korte. 🙂 Ik heb een grondige hekel aan klassieke rituelen… verder lezen
Zaterdag was de laatste rit. De verkoopovereenkomst met Wijkopenautos was al getekend. Formeel was ik geen eigenaar meer. Vijftig meter voor zijn eindstation gaat het alsnog bijna mis. Een auto die geparkeerd staat wringt zich ineens tussen ons en onze eindbestemming. Het gaat maar net goed. Tien seconden later rijd ik het terrein op van… verder lezen
‘Ja pap ik doe mee.’ ‘En zeker weten dat je de 21 km doet? Niet de 15? Of de 10?’ ‘Yep.’ ‘Ok. Dan ga ik de vlucht en de overnachtingen boeken.’ ‘Cool.’ We hadden een deal. Mijn zoon en ik gaan samen de halve marathon lopen. Best bijzonder. De eerste keer dat we met zijn… verder lezen
X: Ben er rond 18.30 Pap, moet eerst nog langs xxx om gala jurk te passen haha. Voor het lustrum bal X: De inauguratie voor mijn dispuut is komend weekend Ik: Hoe heet die studentenvereniging van je ook al weer? X: Xxxxxxx Xxxxxx Ik: Oh ja X: En dispuut X.x.x.x.x.x.x. Ik: Ik voel n column… verder lezen
Ik had het zo nog niet eerder bekeken, maar er is een grotere overeenkomst dan je denkt tussen het slopen van een huwelijk en van een huis. Het gaat niet zonder slag of stoot, maar het is nodig om verder te kunnen. Ik bedenk het terwijl ik op een zaterdagochtend met een sloophamer een kamer… verder lezen