Eén cent opera

Pooiers. Hoeren. Pedofielen. Transsexuelen. Junkies. Moordenaars. Dieven. Verkrachters. Zwervers. Daklozen. Alcoholisten. Circusartiesten. Al drie decennia zijn dit de personages die de liedjes van the Tiger Lillies bevolken. Liedjes over sodomie, roof, verkrachting en moord, prostitutie en incest. Ik kan het niet helpen, maar het is mijn favoriete band. Vorige week reisde ik af naar London… verder lezen

De avonden

“Tom te tom tom, tom te tom.’ zong Frits in zichzelf, ‘het gaat slecht, verder gaat het goed.” Het was nog donker, toen in de vroege morgen van de 22ste december dat ik mij realiseerde dat de vraag ‘wat doe jij met kerst ?”met stip de meest gestelde vraag aan mij was de afgelopen week.… verder lezen

Herdenken

Op 11 november 2018 is het precies 100 jaar geleden dat de eerste wereldoorlog beëindigd werd. Ons land was destijds neutraal en ontsnapte de dans, onze eveneens neutrale zuiderburen echter niet. In het najaar van 1914 vluchtten één miljoen Belgen naar Nederland om aan het oorlogsgeweld te ontsnappen. Je kunt het met terugwerkende kracht een… verder lezen

Moskou

Waarom een halve marathon rennen? En waarom in Moskou? Die vragen krijg ik als mensen vernemen dat ik de halve marathon van Moskou ga lopen op 20 mei. Samen met mijn zoon. Ik geef je de lange uitleg, want ik heb geen tijd voor een korte. 🙂 Ik heb een grondige hekel aan klassieke rituelen… verder lezen

Naar de Russen

‘Ja pap ik doe mee.’ ‘En zeker weten dat je de 21 km doet? Niet de 15? Of de 10?’ ‘Yep.’ ‘Ok. Dan ga ik de vlucht en de overnachtingen boeken.’ ‘Cool.’ We hadden een deal. Mijn zoon en ik gaan samen de halve marathon lopen. Best bijzonder. De eerste keer dat we met zijn… verder lezen

Konstantin Paustovski

– Wie zijn gave tot verwondering bewaart, verliest nooit.’ Lila Azam Zanganeh (Iraans vluchteling) – Ik groeide op in een huis zonder rioolaansluiting, zonder auto en zonder boeken. Op mijn zevende verhuisde ik van een klein gat naar een iets groter gat. De verhuizing ontnam me de bossen waar ik dagelijks speelde. Maar ik kreeg… verder lezen

Knausgard

Wie muzikant wil worden, kan maar beter niet de autobiografie van Joe Jackson lezen. Veel mensen kennen hem als ‘angry young man’ uit de new wave tijd, begin jaren tachtig. Maar zijn successtory, die dan begint, kent een lange voorgeschiedenis van veel afzien en falen. De eerste 400 bladzijden van zijn boek gaan daarover, het… verder lezen