Snoeien

Januari is doorgaans niet de meest opwekkende maand op de moestuin te zijn. De dagen zijn grijs, nat en waterkoud. Nu het meeste groen verdwenen is biedt het tuinencomplex, zeker met dit weer een troosteloze aanblik, met zijn Gammaschuurtjes, geïmproviseerde stenen optrekjes, pergola’s en kassen. Bij mij zijn de blikvangers een  gehavende schommelbank met gemeente… verder lezen

Gele hesjes

‘From the safest places, come the bravest words’  (Adrian Borland, the Sound in New dark age, 1981). Ik moet het onze gele hesjes nageven: wij hadden het wel een stuk gemakkelijker in de No future jaren tachtig. Wij waren links, de politieke elite was rechts en er waren dingen waar je tegen kon zijn. Kruisraketten.… verder lezen

Sonsbeek park

Amsterdam gaat ten onder aan de stortvloed van toeristen. Daarom moet de rest van Nederland volgens De Wereld Draait Door maar als opvanglocatie dienen. Om de lasten te verdelen. Aan tafel zaten afgelopen week promotors van kansrijke plekken. Ook Jeroen Glissenaar, parkwachter van het Arnhemse Sonsbeek park was van de partij. Maar zitten wij Arnhemmers… verder lezen

Datsja

Een datsja (Russisch: дача) is een Russisch woord voor een huisje op het platteland. Datsja’s zijn een typisch onderdeel van de cultuur in Rusland. Veel dorpen hebben tijdelijke inwoners, datsjniki (дачники), veelal bewoners van flats in de oude wijken van de stad. Rusland is het land met het grootste aantal eigenaars van tweede huizen. De nadruk ligt dan vaak… verder lezen

Ode aan de moestuin

‘Ik zou niet weten hoe ik moest leven zonder mijn moestuin,’ zei een vriend van me laatst. Mijn ervaring – negen jaren – steken schril af tegen de twintig jaren van hem. We waren bij de lezing ‘Diep in de shit’ van de Arnhemse jongerenafdeling van de Slow Food Movement en spraken kort voor de… verder lezen

Bijen houden

Het moet in een gecombineerde vlaag van verstandsverbijstering en zelfoverschatting geweest zijn dat ik me aanmeldde voor de cursus bijen houden. Het leek logisch. Ik heb een moestuin, de bij heeft het zwaar en zonder de bij gaan we dood. In de slow food- en stadstuinenbubbel gonst het bijen houden als ‘the next step.’ Ik… verder lezen

Ode aan de aardappel

Wat het vluggertje is voor onze hormonen, levert de aardappel ons voor de maag. Dan heb ik het uiteraard over patat. Of friet, wat jij wilt. Patates frites, in de Belgisch-Franse benaming, zorgt voor een razendsnelle bevrediging van opkomende trek. Tegelijk is de aardappel een onderschatte groente. Zes dagen in de week kwam hij in… verder lezen

Hout

The Log Lady is niet meer. De actrice Catherine Coulson die het weirde vrouwtje in de jaren negentig tv-serie Twin Peaks speelde, is deze week overleden. Ze droeg altijd een houtblok – log – en praatte ermee. Verder ken ik weinig vrouwen die iets met hout hebben. Tenzij Ikea het onder handen heeft genomen. Mannen… verder lezen

Aleppozeep

Ik geef toe: het is even zoeken naar de samenhang in dit stukje. Ingrediënten zijn mijn liefdesleven, de strijd in Syrië en het runnen van een moestuin. En om gelijk met het eerste te beginnen: wie denkt dat vrouwen op een zekere leeftijd minder kritisch worden heeft het mis. Snorharen die over de bovenlip hellen,… verder lezen

Aarde

´It makes you feel connected again, doesn´t it,’ schreeuwde Tim over het geluid van de branding heen. Hij doelde niet op zijn verbinding voor mobiel dataverkeer. We waren net flink rond getuimeld in de Atlantische wasmachine. Daarvoor zaten we met een internationaal gezelschap en een vol programma in een Portugees congresoord. Het was warm, de… verder lezen