We wandelen over Veluwezoom. ‘ik zou wel weer eens wilde zwijnen willen tegenkomen’, verzuchtte mijn gezelschap eerder. ‘Dan gaan we toch kijken’, bood ik aan. ‘Ik weet waar we de meeste kans maken.’ Dus struinen we deze ochtend over de stuwallen. De vroege ochtendzon zet het bos door de verdampende sneeuw in een mystiek licht.… verder lezen
Amsterdam gaat ten onder aan de stortvloed van toeristen. Daarom moet de rest van Nederland volgens De Wereld Draait Door maar als opvanglocatie dienen. Om de lasten te verdelen. Aan tafel zaten afgelopen week promotors van kansrijke plekken. Ook Jeroen Glissenaar, parkwachter van het Arnhemse Sonsbeek park was van de partij. Maar zitten wij Arnhemmers… verder lezen
Een datsja (Russisch: дача) is een Russisch woord voor een huisje op het platteland. Datsja’s zijn een typisch onderdeel van de cultuur in Rusland. Veel dorpen hebben tijdelijke inwoners, datsjniki (дачники), veelal bewoners van flats in de oude wijken van de stad. Rusland is het land met het grootste aantal eigenaars van tweede huizen. De nadruk ligt dan vaak… verder lezen
Ik ben nooit in een dark room geweest. Maar ik stel me de entree voor als die van de wildobservatiehut waar ik zondag verzeild raakte. Een houten wand in the middle of nowhere, ergens in het Nationaal Park de Hoge Veluwe. Je kunt links- en rechtsom van het licht de donkerte in. De vriend waar… verder lezen
Natuurlijk had ik de verfmarkeringen op de bomen gezien. Met een spuitbus waren rode ringen rond ogenschijnlijk willekeurige stammen gespoten. Beuken, eiken douglassparren, soms met twee handen te omvatten, soms zelfs niet eens met twee armen. Met afgrijzen had ik een artikel in het wijkkrantje erover gelezen. In de buurtapp Nextdoor hadden wat buurtbewoners eerder… verder lezen
It’s a long long while From May to December But the days grow short When you reach September When the autumn, autumn weather Turns the leaves into flame … These few precious days I’ll spend with you. Deze week, de laatste in september, is zo’n week die mij niet lang genoeg kan duren. Soms krijgen… verder lezen
Alsof het beestje het parcours van het Francochamps aflegt, maar dan drie dimensioneel in de lucht. Deze vleermuis lijkt de enige te zijn die nog niet zijn holle boom heeft opgezocht, op deze vroege ochtend. Als hij op een paar meter afstand telkens voorbijscheert, hoor ik zijn vleugels elkaar licht aantikken. Ruim een uur daarvoor… verder lezen
In the middle of nowhere, daar ben ik nu. Langs de Ruta 40, de beroemde weg die het zuiden van Argentinië en Chili met het noorden verbindt. Voor een groot deel geasfalteerd, maar grote stukken zijn nog onverhard. Passagiers offeren hun laatste restje water om de koelwatertank van de bus te vullen. Sommigen maken gebruik… verder lezen
´It makes you feel connected again, doesn´t it,’ schreeuwde Tim over het geluid van de branding heen. Hij doelde niet op zijn verbinding voor mobiel dataverkeer. We waren net flink rond getuimeld in de Atlantische wasmachine. Daarvoor zaten we met een internationaal gezelschap en een vol programma in een Portugees congresoord. Het was warm, de… verder lezen
Vandaag vegen gemeentelijke reinigingsdiensten de resten van zeker 66 miljoen euro aan vuurwerk van de straat. Overblijfselen van knal- en lichteffecten om een nieuw jaar te markeren. ‘Afschuwelijk is het,’ zei mijn overbuurvrouw toen ik haar op oudejaarsdag op straat aansprak. Ze was zonder haar trouwe viervoeter. ‘Mijn hond is als de dood voor die… verder lezen