‘From the safest places, come the bravest words’ (Adrian Borland, the Sound in New dark age, 1981). Ik moet het onze gele hesjes nageven: wij hadden het wel een stuk gemakkelijker in de No future jaren tachtig. Wij waren links, de politieke elite was rechts en er waren dingen waar je tegen kon zijn. Kruisraketten.… verder lezen
Op 11 november 2018 is het precies 100 jaar geleden dat de eerste wereldoorlog beëindigd werd. Ons land was destijds neutraal en ontsnapte de dans, onze eveneens neutrale zuiderburen echter niet. In het najaar van 1914 vluchtten één miljoen Belgen naar Nederland om aan het oorlogsgeweld te ontsnappen. Je kunt het met terugwerkende kracht een… verder lezen
Alles is deelbaar, dus waarom ook niet je douche? Warm Showers is een wereldwijd gastvrijheidsnetwerk voor fietsers. Gratis. Onder het motto ‘Mi casa su casa’ krijgen fietsers onderdak van andere fietsers of bieden het het andere fietsers aan. Het spreekt eigenlijk voor zich. Ik geloofde er niet in tot mijn driedaagse trip van Hannover naar Arnhem van… verder lezen
Amsterdam gaat ten onder aan de stortvloed van toeristen. Daarom moet de rest van Nederland volgens De Wereld Draait Door maar als opvanglocatie dienen. Om de lasten te verdelen. Aan tafel zaten afgelopen week promotors van kansrijke plekken. Ook Jeroen Glissenaar, parkwachter van het Arnhemse Sonsbeek park was van de partij. Maar zitten wij Arnhemmers… verder lezen
‘How come that you don’t see people with a dark skin like you who have plain white tattoo’s?’ ‘Ik trok bij haar in in haar huurwoning aan de Leidseweg, tot de huisbaas erachter kwam. Toen moesten we samen verkassen. Daarna ben ik gescheiden en woon ik in Hoensbroek. Ik kom even terug om naar ons… verder lezen
Wie maakt dàt nou nog mee? Je geboortehuis opzoeken en praktisch alles zo aantreffen zoals je ouders het bijna 50 jaar geleden hebben achtergelaten. Het overkwam me dit weekend. Het duizelt nog, nu ik dit opschrijf. Het behang is identiek aan het behang van toen. Het bewijs vinden we op de bovenverdieping. De achterzijde van… verder lezen
‘Ik hoef die krant van je niet meer,’ zei decennia geleden mijn overbuurman tegen me. ‘Te zwartgallig. Ik wordt depressief van de Volkskrant.’ Ik snapte het wel. Deze ondernemer met een eigen zaak was het type man dat zijn broekriem laag droeg, waardoor zijn buik indrukwekkend naar voren stak. Ik heb hem nooit gezien zonder… verder lezen
Ik was de afgelopen week in het voormalig vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau en het viel me niet tegen. ‘Wat zoek je daar?’ appte iemand me. Goede vraag. Ik had daar niet zo bij stil gestaan. Mijn generatie is bekend met de genocide op onder andere zes miljoen Joden tijdens de tweede wereldoorlog. Meer dan de helft van… verder lezen
Niets is zo ontmoedigend als het grenzeloos, nergens op gestoelde positivisme dat je steeds vaker opgedrongen krijgt. Door tv-presentatoren en radio-dj’s. Door reclameboodschappen. Met profielen op datingsites, LinkedIn en vacaturebanken. Op je werk. Maar nergens manifesteert zich dit duidelijker dan op de muziekfestivals die nu overal plaatsvinden. ‘Jij gaat neem ik aan weer naar Down… verder lezen
Is wachten typisch iets voor kinderen? Niet kunnen wachten tot de dag dat je eindelijk jarig bent. Of juist iets voor oude mensen? Wachten tot de thuishulp komt. Of tafeltje dekje. Of dat de kinderen langskomen? Of nog erger: de onvermijdelijke dood. In dat stadium bevind ik me nog niet, maar je kunt er op… verder lezen