De toekomst van een groot deel van ons ligt in het zorgcentrum, zoveel is zeker. Op je 60-ste is de kans op dementie 1%, boven de 90 wordt het 40%. Met deze zekerheid trappen we af op de open dag in het zorgcentrum Mariengaarde, Aarle Rixtel. We zijn in dit geval de vertegenwoordigers van de ‘sandwichgeneratie’. Thuis schoppen een stel pubers een geoliede gang van zaken geregeld in het honderd. En elders, vaak ver weg, woont vader of moeder. Zelfstandig, maar wel met de nodige zorg. Vanavond nemen casemanagers, activiteitenbegeleiders en een psycholoog ons mee in zo maar een dag in het leven van onze ouders in de dagopvang.
Mocht u nu denken dat dit een klaagverhaal wordt, dan moet ik u teleurstellen: ik verliet in opperbeste stemming het gebouw.
Aan de telefoon op de balie voor de gesloten receptieraampjes lag het niet. De bemande receptie – ook overdag – is hier namelijk wegbezuinigd. Daarvoor in de plaats staat nu een telefoon voor bezoekers. Maar de ontvangst door de zorgwerkers zelf is hartelijk, hun deskundigheid boven twijfel verheven en hun aandacht voor het welzijn van onze ouders is respectabel. Een diashow met toelichting laat zien hoe een dag in de dagbesteding eruitziet.
De toverwoorden zijn regelmaat en vertrouwdheid. Dus met het busje ophalen met liefst dezelfde chauffeur en een dagindeling met vaste momenten voor koffie met koek, bouillon en lunch en buiten wandelen, want dat geeft houvast. Activiteiten als taalspelletjes, taart bakken, appelmoes maken en zingen; het is allemaal gericht op wat men leuk vindt, wat men kan en wat je samen kunt doen. De activiteiten en geuren zorgen voor herkenning en zijn aanleiding voor herinneringen en gesprek. Als het kan wordt er buiten gewandeld. Ze staat vaak lachend op de foto, mijn moeder.
We zien dat de zorg waarmee ze omringd wordt persoonlijk is en mèt zorg. De casemanager stemt de zorg in de dagbesteding – twee dagen in de week – af op de zorg die ze thuis heeft. Het is een zorgvuldig geweven vangnet. Zelf ervaart ze alle zorg soms nog als Alice in Wonderland. De dagelijkse taxi om in haar dorp een hapje te kunnen eten. De aandacht. Ze vindt het ge-wel-dig!
Het is een hele zorg minder. Van mij hoor je geen kwaad woord over de Zorg.
