Alles is deelbaar, dus waarom ook niet je douche? Warm Showers is een wereldwijd gastvrijheidsnetwerk voor fietsers. Gratis. Onder het motto ‘Mi casa su casa’ krijgen fietsers onderdak van andere fietsers of bieden het het andere fietsers aan. Het spreekt eigenlijk voor zich. Ik geloofde er niet in tot mijn driedaagse trip van Hannover naar Arnhem van mij een believer maakte. Airbnb is voor sukkels. Vrienden betaal je toch ook niet als je er logeert?
‘I come to your place. You cycle together with me from Berlin to Arnhem,’ stelde een vriend van me voor. Ik vond het een dapper plan. Maar het vooruitzicht van bijna 900 km in de herfst, mèt tegenwind en overnachten in een tentje – hem kennende – leek me iets te gortig. Dus deed ik een tegenvoorstel met minder dagen, minder kilometers en uitsluiting van overnachtingen in een tent. ‘You can try Warm Showers’ stelde hij zelf voor, ‘but I never used it yet.’
Ik meld me aan op Warm Showers en maak een profiel aan. Het is pas compleet mét verhalen over uitzonderlijke fietstochten, als ik mijn aanstaande vrienden moet geloven. Omdat je niet alleen onderdak vraagt maar ook geacht wordt aan te bieden, buig ik mij over de vraag wat ik te bieden heb. Maar mijn eerste zorg is onderdak voor de eerste nacht in Hannover.
Sören biedt uitkomst. Eén dag voor onze aankomst. Hij, zijn vrouw en twee jonge kinderen wonen drie hoog in Linden-Nord. Linden-Nord is hip. De Amsterdamse Pijp van Hannover. Maar dat doet er voor onze plannen niet toe. In de speelkamer is de duplo, lego en knacks aan de kant geschoven en staat een bed voor ons klaar. We wisselen wat fietservaringen uit bij een lokaal biertje voordat we ons discolicht uitdoen en gaan slapen. De volgende ochtend vormen wij een bezienswaardigheid voor de zoon en dochter des huizes, vijf en vier jaar oud. We persen we ons in het ochtendregime van het jonge gezin. Na het ontbijt hijsen we onszelf op de fiets. Op het zelfde tijdstip als de kinderen op hun fietsjes naar Kindergarten gaan.
De volgende overnachtingsplek is lastiger. Ik bel aan het einde van onze fietsdag V., een gepensioneerd politieagent, woonachtig in de buurt van Osnabrück. Ik verras hem met mijn verzoek, zoals ik iedere andere host blijk te verrasssen. Ik heb mijn sms-verzoeken per ongeluk naar de vaste telefoonnummers gestuurd. V. maakt het niet uit. ‘Overdenk het nog maar’ zeg ik, als ik merk dat ik hem overval met de vraag. ‘Nee, nee geen probleem, kom naar mij toe’ beveelt hij. Ook in zijn huis een hartelijk ontvangst, bier, zelfs een bad en ontbijt.
Hetzelfde gastvrije onthaal krijgen we in Lochem bij A. en J., ondanks de extreem late aankondiging van onze komst. Hier hebben we een volledig appartement tot onze beschikking. Ik voel me inmiddels de koning van het last minute arrangement. Maar de sterren zijn natuurlijk de mensen die ons zo flexibel en ruimhartig toelaten in hun persoonlijke levenssfeer.
Soms waren er ongemakkelijke momenten. Bij een – volgens de profielfoto – charmante gastvrouw sprak ik de voicemail in. Na enkele minuten hoorde ik opnieuw de stem van de voicemail uit mijn telefoon de opname beëindigen. De voicemail had ook het nagesprek opgenomen waarbij mijn reisgenoot en ik – in het Engels – de verbeelding over ons verblijf alle ruimte boden. En ik kneep hem even toen het leek alsof ik het warm water voor een bad volledig had opgebruikt. Terwijl onze gastheer elk moment zwetend zou terugkomen van sportavondje. Beide voorvallen leken me niet helemaal in de geest van Warm Showers. Het liep goed af.
