X: Ben er rond 18.30 Pap, moet eerst nog langs xxx om gala jurk te passen haha. Voor het lustrum bal X: De inauguratie voor mijn dispuut is komend weekend Ik: Hoe heet die studentenvereniging van je ook al weer? X: Xxxxxxx Xxxxxx Ik: Oh ja X: En dispuut X.x.x.x.x.x.x. Ik: Ik voel n column… verder lezen
Hoe vaak is het treinverkeer deze winter ontregeld door sneeuw? Te weinig, als je het mij vraagt. Wat stelt onze winter nog voor zonder de grauwe werkelijkheid om ons heen eens flink onder een maagdelijk wit tapijt te stoppen? Geluiden verstommen, het bestaan wordt letterlijk en figuurlijk lichter. En of het ook aan de sneeuw… verder lezen
‘Of all the paths you take in life, make sure a few of them are dirt.’ John Muir Wat doe je als boven op een top in de Andes je maat 50 meter beneden je hulpeloos bungelt aan het touw dat jij vasthoudt en je allebei geen kant op kunt? Wat doe je als je… verder lezen
Nu mijn kinderen het huis uit zijn realiseer ik me pas hoe ik mentaal achter hun ontwikkeling heb aan gesukkeld. Mijn wijk – het Arnhemse Alteveer – is met zijn (kleuter)gymzaal, basisschool, speelplekken en sportvelden een google streetviewfoto van jaren terug. Vol betekenis in een verleden dat steeds verder terug gaat. Historie. Het is een… verder lezen
Empty nest is een relatief begrip. Dat weet ik nu. Het ene moment zoek je een nieuwe invulling van je bestaan. Het volgende moment bereid je je voor op de terugkomst van een telg die eerder is uitgevlogen. Geen idee hoe hier in het dierenrijk mee wordt omgegaan. En wij ouders? Checken we bij Intratuin… verder lezen
We praten over de onderstroom, tijdens een training over het in goede banen leiden van grote bijeenkomsten. De onderstroom is het verloop van gevoelens dat onder de oppervlakte pruttelt of bruist, maar dat we niet direct zien. Het is het ‘ik voel me niet meer veilig’ of ‘ik ben onzeker over mijn toekomst’ dat zich… verder lezen
Deze column gaat nergens over. Over niets. Leegte. Het resultaat van de confrontatie tussen wat ik voor het gemak een ‘normaal’ leven noem en het leventje van een geslaagde eindexamenkandidaat. Werk, zorg, sociale verplichtingen, sport, klusjes, kortom het gebruikelijke gedoe versus het grote niets. Twee levens die, nu de examens achter de rug zijn, niet… verder lezen
Ze is de rust zelve, mijn buurvrouw op de moestuin. Ze schoffelt, kruit mest en in de tussentijd heeft ze alle aandacht voor haar kinderen. `Kijk eens jongens wat ik noú gevonden heb,´ roept ze dan. Of: ‘wat heb jíj een prachtig taartje gemaakt!´ De ideale moeder. Zonder dat ik zie wat er nou allemaal… verder lezen
Misselijk ben ik. Midden in de nacht zoeken de resten van een te grote tros druiven in mijn maag naar een uitweg. Tevergeefs. In afwachting van iets minder turbulentie in mijn maag ga ik naar beneden en installeer mij voor de tv. Het nieuws op de publieke zender meldt dat de moeder van Laura niet… verder lezen