Precies twintig jaar geleden, met de zwangerschap van mijn vrouw van onze dochter, ben ik gestopt met roken. Niet dat dit jubileumjaar nu de aanleiding is, maar ik ben weer begonnen. En ik moet zeggen, het valt me niet tegen. Het ritueel waarmee je een momentum voor jezelf creëert. Het diep inhaleren van de eerste… verder lezen
Hoe ideaal kun je je de wereld voorstellen? Je ligt in een wiegje en je hoort een speeldoos het begin van een liedje inzetten. Dan volgt een mannenstem die zingt. ‘My ideal’. Niet zomaar een mannenstem. Een fluwelen stem. Als de zang stopt, neemt een trompet de melodie over. Geen harde of schelle klanken, maar… verder lezen
Een moeilijke tijd is zo slecht nog niet, als je weet hoe je er mee moet dealen. Het zal ook wel de reden zijn waarom misère voor jongeren, zeker voor pubers harder aankomt. Ze moeten nog leren er mee om te gaan. Ik zal niet beweren dat ik het trucje ken, maar ik weet van… verder lezen
‘We hebben tussen wonderen geleefd. Maar we hebben het niet begrepen.’ Grafschrift van A. Den Doolaard, Hoenderloo. Het is de week van de begraafplaatsen. Ik heb een zwak voor begraafplaatsen, al weet ik niet of ik er ooit zou willen liggen. ‘Een begraafplaats is een plek voor troost bij verlies en bezinning’ lees ik op een… verder lezen
‘Ik zou niet weten hoe ik moest leven zonder mijn moestuin,’ zei een vriend van me laatst. Mijn ervaring – negen jaren – steken schril af tegen de twintig jaren van hem. We waren bij de lezing ‘Diep in de shit’ van de Arnhemse jongerenafdeling van de Slow Food Movement en spraken kort voor de… verder lezen
Waar anders dan op onze Koningsdag vind je de identiteit waar we voor de verkiezingen zo hard naar op zoek waren? Ik krijg bezoek van Patrick, een Zwitser waar ik vorig jaar ver boven de poolcirkel de Noorse nationale feestdag mee vierde. Hij pikt mij in Arnhem op voor een gezamenlijke laatste etappe van zijn… verder lezen
De paus stond in zijn urbi et orbi stil bij de machtstrijd in Syrië. Over wie het hier bij ons op straat voor het zeggen heeft hoor je hem niet. Terwijl een keihard gevecht om de schaarse ruimte in onze steden plaatsvindt. In de Amsterdamse en Utrechtse binnenstad zijn het de bakfietsmoeders die de petrolheads… verder lezen
Het moet in een gecombineerde vlaag van verstandsverbijstering en zelfoverschatting geweest zijn dat ik me aanmeldde voor de cursus bijen houden. Het leek logisch. Ik heb een moestuin, de bij heeft het zwaar en zonder de bij gaan we dood. In de slow food- en stadstuinenbubbel gonst het bijen houden als ‘the next step.’ Ik… verder lezen
Eindelijk ontmoet ik hem. De boze witte man. In mijn achtertuin. Terwijl twee regeringsleiders ruzieën waar de minister van het ene landje wel en niet mag staan in het landje van de ander, voltrekt zich een soortgelijke discussie zich in mijn achtertuin. In het achterpad, om precies te zijn. Eerder schreef ik al over ons… verder lezen
So many feelings – pent up in here – Left alone I´m with – the one I most fear – I´m sick and I´m tired – of reasoning – Just want to break out – Shake off this skin – I can´t escape myself. Heftige zieleroerselen van een jong volwassene uit de Londense suburb, samengevat… verder lezen