Deze week viel hij op de deurmat. De oproep voor het referendum over het associatieverdrag tussen de Europese Unie en Oekraïne. Soms lees je er iets over. Zoals het interview met Herman van Rompuy, oud voorzitter van de Europese Raad in Trouw. ‘Stem voor het verdrag’, zei hij. Het verdrag gaat volgens hem niet alleen… verder lezen
Ik ben een groot bewonderaar van George Orwell. Niet vanwege zijn bekendste werk – 1984, Animal farm – maar omdat ik vooral zijn non-fictie verhalen geweldig vind. Hij was afkomstig uit de Engelse middenklasse, maar schreef prachtige boeken over het leven aan de onderkant van de Britse maatschappij. Road to Wigan pier is er een… verder lezen
Hoe vaak is het treinverkeer deze winter ontregeld door sneeuw? Te weinig, als je het mij vraagt. Wat stelt onze winter nog voor zonder de grauwe werkelijkheid om ons heen eens flink onder een maagdelijk wit tapijt te stoppen? Geluiden verstommen, het bestaan wordt letterlijk en figuurlijk lichter. En of het ook aan de sneeuw… verder lezen
Nu mijn kinderen het huis uit zijn realiseer ik me pas hoe ik mentaal achter hun ontwikkeling heb aan gesukkeld. Mijn wijk – het Arnhemse Alteveer – is met zijn (kleuter)gymzaal, basisschool, speelplekken en sportvelden een google streetviewfoto van jaren terug. Vol betekenis in een verleden dat steeds verder terug gaat. Historie. Het is een… verder lezen
Empty nest is een relatief begrip. Dat weet ik nu. Het ene moment zoek je een nieuwe invulling van je bestaan. Het volgende moment bereid je je voor op de terugkomst van een telg die eerder is uitgevlogen. Geen idee hoe hier in het dierenrijk mee wordt omgegaan. En wij ouders? Checken we bij Intratuin… verder lezen
‘Mr. McKee is punctueel, dus ben op tijd.’ ‘Het tikken op uw toetsenbord kan Mr. McKee afleiden, dus liever geen laptops op de eerste rijen.’ ‘Houdt er rekening mee dat Mr. McKee stevige meningen verkondigt over politiek, religie en maatschappij.’ We zijn gewaarschuwd. Deze en andere huisregels moeten ons vier dagen bij de les… verder lezen
We praten over de onderstroom, tijdens een training over het in goede banen leiden van grote bijeenkomsten. De onderstroom is het verloop van gevoelens dat onder de oppervlakte pruttelt of bruist, maar dat we niet direct zien. Het is het ‘ik voel me niet meer veilig’ of ‘ik ben onzeker over mijn toekomst’ dat zich… verder lezen
In the middle of nowhere, daar ben ik nu. Langs de Ruta 40, de beroemde weg die het zuiden van Argentinië en Chili met het noorden verbindt. Voor een groot deel geasfalteerd, maar grote stukken zijn nog onverhard. Passagiers offeren hun laatste restje water om de koelwatertank van de bus te vullen. Sommigen maken gebruik… verder lezen
Achter mijn huis loopt een pad. Het paadje, heet het bijna liefkozend bij de bewoners die er gebruik van maken. Het ontsluit de tuinen van een hele rij tussenwoningen aan de achterkant. Ons land kent veel van die achterpaden. Maar het onze is niet zo maar een paadje. Wij hebben een echt pad zonder verharding,… verder lezen
Als mensen horen dat ik een moestuin heb, kun je er gif op innemen dat ik antwoord mag geven op twee vragen. ‘Zeker veel lekkerder?’ En: ‘Veel gezonder toch?’ Het zijn eigenlijk geen vragen maar in graniet gehouwen statements. ‘Van de boer’, ‘biologisch’, ‘je eigen teelt’ staat op een voetstuk en de stadsboer kan al… verder lezen