De Klimaattop zit er op en de wereld draait opgelucht door. Jesse Klaver mag in het gelijknamige tv-programma vertellen of daar aanleiding voor is. Naast Meat the truth hebben we nu ook Cowspiracy. Weer een film die ons vertelt dat vlees eten het klimaat meer kapot maakt dan je lief is. Meer ook dan auto rijden. Jesse maakt dankbaar gebruik van de gelegenheid om ons te vertellen hoe het zit. En hij doet dat op formidabele wijze.
Het gesprek is net zo voorgekookt als het runderstoofpotje van tv-kok Rudolph, maar wat maakt het uit? Jesse legt uit dat de optelsom van alle koeienscheten wereldwijd 5% meer bijdraagt aan de uitstoot van broeikasgas dan transport. Daarnaast slokken koeienweides veel tropisch regenwoud op en de koeien heel veel water. Met het eten van een hamburger verbruik je ongeveer 2500 liter water. Net zo veel als je voor 50 douchebeurten nodig hebt.
Maar waar is het belerende toontje? Het: ‘zijn jullie nou allemaal zo dom of ben ik zo slim?’ Jesse manoeuvreert handig om de Groen Links valkuil heen en Matthijs helpt hem een handje.
Jesse: ‘Ik eet vlees trouwens.’
Matthijs: ‘Ok… een matig standpunt.’
Jesse: ‘Hoezo?’
Matthijs: ‘Ik dacht ik zit tegenover een absoluut vegetariër.’
Jesse: ‘Geen sprake van.’
Matthijs: ‘Waarom?’
Jesse: ‘Nou, dat vind ik ook niet goed aan Cowspiracy: het roept op tot veganisme. Ik vind het geen probleem om vlees te eten. De mate waarin we vlees eten is alleen absurd. We eten ongeveer 75 kg vlees per jaar. Dat is niet goed voor het milieu en het is niet goed voor je gezondheid. Je moet echt minder vlees eten. Ik eet gemiddeld drie keer per week vlees. Daar hebben ze een heel mooie naam voor: Flexitariër.’
Matthijs: ‘Flexi…?’
Jesse: ‘Flexitariër.’
Nu snap ik waarom Groen Links Tofik Dibi niet als leider wilde. Dan kom je als homo uit de kast, nou en? Klaver komt – anders dan Tofik Dibi – uit de kast als flexitariër. De hardliners in de partij en in de achterban voelen zich misschien op de kast gejaagd. Maar Jesse schuift aan tafel bij de rest van Nederland. En prikt gezellig een gehaktballetje mee. Op zo iemand kun je stemmen. Hij pakt je je bal of je burger tenminste niet af. Dat zien zelfs Henk en Ingrid. Jesse Klaver snapt hoe politieke marketing werkt.
Ik zie grote kansen voor Klaver en zijn partij. Zeker als hij ons ook nog onze andere pleziertjes gunt. Vliegvakanties. Hot tubs. Vuurwerk. En die andere koe, de heilige koe. Dat het afgelopen is met het autootje pesten van hardwerkend Nederland. Ik zie de bekentenis van Jesse bij Matthijs al voor me. Natuurlijk rijdt hij auto. Maar niet altijd. We moeten er alleen nog een mooi woord voor vinden. We hebben gelukkig nog even, voordat de volgende verkiezingen plaatsvinden.
